Ja, dat kan, bedenk wat je maken wilt en maak een paar schetsjes.
Wat ik maken wil, weet ik al, een band in een straat en een podium met muzikanten,
hip, hop en veel publiek. Voor het gaat gebeuren zien we elkaar nog een keer en
we spreken af dat het schilderij 80 x 200 cm wordt, in twee stukken, één van
80 x 80 en één van 80 x 120 cm. In twee delen anders kunnen we het niet vervoeren.
Aan het begin van de zomervakantie wordt ze 's morgens gebracht en blijft een nacht
slapen.De scherts laat zien, dat zij weet wat of ze wil. We kunnen beginnen, want ik heb
alles klaar staan. Dus, aan de slag.
"Ik heb er zin in", hoor ik.Even overleggen over de kleur en toen de onderschildering erop.
Linker doek oranje en het rechter blauw.
Links wordt de straat in oranje kleuren en rechts komt het podium met schijnwerpers.
"Wat bedoel je met dat vlak?".
Oh, daar moet graffiti op.
"Dat is dan met een spuitbus".
We gaan de kelder in en jawel ik heb nog spuitbussen. Het werk afplakken en dan spuiten.
Een helpende hand voor de figuren van de band. Kirsten wordt steeds enthousiaster.
Het is ook leuk!!
Prima zo, niet meer aankomen.
Intussen is de dag om. Wij moe, maar voldaan genietend van het schilderij.
De volgende morgen afwerken en de ophanging verzorgt opa.
"s Middags het schilderij en de kleindochter naar huis gebracht en het werk op de bestemde
plaats opgehangen.
Het resultaat mag er zijn !
Huizen, september 2017
Lenie Bos
